"Planet Terror" jest jednym z niewielu filmów Rodrigueza, które naprawdę mogą się podobać i dostarczają mnóstwo zabawy. Co najważniejsze jednak, film tego reżysera wypadł znacznie lepiej niż dzieło Tarantino. Quentin zrobił bowiem film do bólu przegadany (co u niego jest niemal niemożliwe) i w rzeczywistości strasznie nudny. Na plus zasługuje jedynie scena ostatecznego pościgu oraz muzyka. A film Rodrigueza to istna jazda bez trzymanki, pełna fatalnych dialogów, beznadziejnych efektów specjalnych, marnej scenografii, krwi i przekleństw, a do tego film ten wyjątkowo często przekracza znacznie granice dobrego smaku, pokazując sceny złe i odpychające tak bardzo, że w innym wypadku nie dałoby się już obejrzeć tego do końca. Ale nie tutaj, bowiem przez cały czas mamy świadomość tego, że efekt jest jak najbardziej zamierzony i to dzięki temu w dużej mierze uśmiech nie schodzi z twarzy widza. Najlepsze jest jednak to, że Rodriguez idealnie i umiejętnie przechodzi od ironii i kpiny z tamtych grindhouse'owych filmów do pastiszu i niemal prawdziwego hołdu, co naprawdę tworzy wyśmienity efekt. Na plus zasługuje też kilku niezłych aktorów, którzy tym lepiej wypadają im gorzej musieli zagrać. Rose McGowan, Bruce Willis, Josh Brolin czy Michael Biehn dają prawdziwy popis fatalnej gry. Warto też dodać jeszcze słówko o muzyce, za którą odpowiadał między innymi sam Rodriguez. Świetna kompozycja nieco elektronicznych brzmień tworzy specyficzny, znakomity klimat. Co by nie mówić, "Planet Terror" to obok "Sin City" czy "Desperado" najlepszy film w dorobku tego latynoskiego reżysera, stanowiący rozrywkę na najwyższym poziomie.