Tak jak brzmi to zdanie można śmiało powiedzieć o całym filmie ''Planet
terror''. Czyli dziesięć poziomów kiczu ,jeszcze więcej czarnego humoru i
mnóstwo obrzydzenia. Oczywiście pod względem montażowym obraz jest
ten niesamowitą jazdą twórczą. Taśma ,która potrafi nawet w którymś
momencie się urwać,a całościowo przypomina stare czasy
kinematografii , obraz zwężany, rozjeżdżany na wszystkie chyba z
możliwych sposobów, przybrudzony, panująca ciemno jaskrawa
kolorystyka, zamglenie w wielu miejscach sporej części scen jak w
''zombie horrorach'' z lat osiemdziesiątych, ciekawe najazdy kamer,
przybliżenia oraz drgania obrazu i wiele wiele innych ciekawych
mankamentów przy produkcji. Pod tym względem jest to majstersztyk.
Jeżeli chodzi o bohaterów to jest ich przynajmniej kilku i są mocno
podkreśleni oraz bardzo charakterystyczni. Gra co niektórych jest taka ,jak
zakłada zapewne scenariusz ,czyli równie kiczowata. Dużo ciętych mało
sensownych dialogów, krótkich wymian zdań itp., różniących się od
długich rozmów niby o niczym w ''Death proof''.
Jest też trochę ironicznej muzyki. Z ekranu emanują celowo beznadziejny
efekt bryzgającej krwi i wnętrzności. Może to i ohydne ,ale uśmiać się z
tego można. No i na koniec fabuła, która jest tak bzdurna i
niewiarygodna, że są momenty ,iż potrafi nawet zmęczyć podczas
oglądania. Podejrzewam ,że Rodriguez i tak osiągnął zamierzony efekt, a
jego filmu nie ma nawet co porównywać do Grindhouse Tarantino ,bo to
zupełnie inne obrazy. Osobiście ''Death proof'' podobał mi się bardziej i
przez to jest też u mnie wyżej oceniony.
Lecz tak prawdę mówiąc ''Planet terror'' i tak potrafi utkwić w pamięci ,a
takie sceny jak Cherry strzelająca z karabinu ,który ma na miejscu nogi i
jadący na motorynce Wrey oraz wiele innych ,choć tandetne do bólu i
żenujące są nie do zapomnienia :) Dobrze wygląda samo zakończenie i
przesłania z nim idące. Ja oceniam na 7/10. Raczej dla miłośników
duetu Tarantino - Rodriguez.
pozdrawiam